Mijn vrienden en ik slapen slechter. We houden elkaar wakker door zorgen te delen over leven en dood, werk, ziekte, ongelijkheid en mislukte pogingen tot romantische relaties aangaan. Om de tijd uit te zitten leren we gezamenlijk gedichten uit ons hoofd, verzinnen we verhalen voor elkaar, zingen aan elkaar over de telefoon, moedigen we elkaar toe in slaap te vallen door te fluisteren ‘ga maar’, en lezen elkaar voor tot het zover is.