De (on)mogelijkheden van ecocidewetgeving

Wereldwijd zien we een groeiende beweging die ecocide tot een strafbaar feit wil maken. Wat is het doel en de effectiviteit van ecocidewetgeving, en in hoeverre helpt zij ons om klimaatverwoesting tegen te gaan? 

Op internationaal, regionaal en nationaal niveau zijn NGO’s, politici en strafrechtswetenschappers bezig om ecocide, vergaande en ingrijpende milieuschade, als misdrijf te erkennen. Verschillende landen, waaronder Vietnam, Oekraïne en Chili, hebben al een variant van ecocidewetgeving in hun eigen strafrecht. Recentelijk nam België haar eigen ecocidewet aan, terwijl het Nederlandse wetsvoorstel Strafbaarstelling Ecocide, ingediend in november 2023 door de Partij van de Dieren, na het advies van de Raad van State nog in de Tweede Kamer moet verschijnen. In september 2024 dienden de eilanden Fiji, Vanuatu en Samoa een verzoek in bij het Internationaal Strafhof om ecocide als een internationale misdaad te erkennen en op te nemen in het Statuut van Rome, naast onder andere genocide en misdrijven tegen de menselijkheid.   

In het licht van bovenstaande ontwikkelingen gaan we met deskundige sprekers in op de volgende vragen: wat is het doel en de effectiviteit van een strafbaarstelling van ecocide? Welke rol kan het strafrecht spelen in de klimaatcrisis? Is een strafbaarstelling van ecocide geschikt om bewustzijn over natuur- en klimaatverwoesting te creëren? En (hoe) past ecocidewetgeving in een op de mens gericht juridisch systeem?     

Over de sprekers   

Merle Kooijman is docent en onderzoeker op het gebied van strafrecht en duurzaamheid bij het Amsterdam Center for Criminal Justice (ACCJ) aan de Universiteit en Amsterdam. Als filosoof en strafrechtswetenschapper houdt zij zich bezig met de filosofische grondslagen van een strafbaarstelling van ecocide.  

Babs Verhoeve is een milieurecht en -beleidsdeskundige, met een focus op EU-milieurecht en verantwoordelijkheidsmechanismen voor milieuschade. Ze is juridisch adviseur en directeur-bestuurder van Stop Ecocide NL, waar ze zich hard maakt voor de erkenning van ecocide als een misdaad in het nationale en internationale recht. Ze werkt als Coördinator van het Do No Significant Harm (DNSH) Expertisecentrum binnen de Federale Overheidsdiensten voor Gezondheid en Milieu van België. Ze is vrijwilliger bij Youth For Climate Supporters en KlimaatContact.  

Sophia de Vries (moderator) is jurist en filosoof (UU, UvA) en werkt op dit moment aan haar promotieonderzoek naar hoe we de natuur het best kunnen beschermen. Vanuit een rechtsfilosofische invalshoek onderzoekt en vergelijkt zij rechten voor de natuur, strafbaarstelling van ecocide, en toekenning van het mensenrecht op een schone en veilige leefomgeving als drie manieren die de natuur kunnen beschermen. 

Gerelateerde programma’s
13 12 24
Voltaire lezing
Traîtrise et universalisme. Peut-on penser l’universalité dans le monde dit « arabe » ?

Comment penser contre le communautaire ? Comment penser contre soi et les siens ? L’intellectuel et artiste d’origine arabe pose une question qui ne se pose plus depuis longtemps pour l’intellectuel occidental : est-on un traître ? Qu’est-ce que l’universalisme pour « l’Arabe » et le musulman ? Peut-on sortir du décolonial sans reniements ? Comment un écrivain ou un intellectuel d’origine arabe, perçu comme tel, peut-il s’exprimer en Occident ? Quels sont les risques ? Quelle est la légitimité ?   

Datum
Vrijdag 13 dec 2024 17:00 uur
Locatie
SPUI25
28 06 24
Het verhaal van de Lage Landen

De populaire tv-series Het verhaal van Nederland en Het verhaal van Vlaanderen roepen allerlei vragen op: wat is de historische waarde(n) van deze series? Welke rol spelen historici in het ‘maken’ ? Voor wie en tegen wie spreken zij? Over deze en andere vragen gaan diverse historici en televisiemakers in debat.

Datum
Vrijdag 28 jun 2024 17:00 uur
Locatie
SPUI25
20 06 24
Crainquebille en het onbuigzame recht

In de vergeten klassieker Crainquebille van de Franse schrijver Anatole France (1844-1924) wordt Crainquebille, een zestigjarige groenteventer uit Montmartre, ten onrechte veroordeeld voor de belediging van een agent. Maar juridisch lijkt er niets verkeerd te zijn gegaan. France schreef het verhaal in 1900 om de onbuigzame, autoritaire kant van de Franse rechtsorde aan de kaak te stellen. Het verhaal is nu opnieuw vertaald en uitgegeven, met een nabeschouwing van rechtsfilosoof Wouter Veraart. Wat maakt dit verhaal juist vandaag zo actueel?

Datum
Donderdag 20 jun 2024 20:00 uur
Locatie
SPUI25