Geen tijd verliezen
Voor haar nieuwste boek dook Jolande Withuis in het leven van Jeanne Bieruma Oosting, een van Nederlands meest gerenommeerde kunstenaressen uit de twintigste eeuw en een vrouw die brak met alle heersende normen. Ze doorstond een strijd met haar rijke, adellijke familie en met de seksevooroordelen van de kunstkritiek. In dit programma spreekt Withuis met Elma Drayer over leven en werk, nalatenschap en betekenis van Jeanne Bieruma Oosting.
Bij de ingang van de zaal word je gevraagd om je coronatoegangsbewijs te tonen.
Dit programma is ook online bij te wonen.
Jeanne Bieruma Oosting (1898-1994) was 38 toen ze zichzelf in 1936 op een Parijse expositie zelfbewust presenteerde als schilderes. Haar ‘Zelfportret in werkkiel’ drukt triomf uit. Ze had dan ook een lange strijd moeten leveren voor ze zich op deze manier durfde uit te beelden. Volgens de conservatieve opvattingen van haar rijke adellijk-patricische Friese familie hadden meisjes maar één doel in het leven: trouwen en kinderen krijgen. Werken was taboe. Die strijd was niet voorbij toen Oosting zich eenmaal aan haar milieu had ontworsteld. Ook als kunstenares kreeg ze te maken met de nodige seksevooroordelen. Het schokkende grafische werk dat ze in de jaren dertig produceerde werd tegelijk geprezen als pionierswerk én bekritiseerd als ‘onvrouwelijk’.
In Geen tijd verliezen schetst Jolande Withuis met een schat aan materiaal het leven, de liefdes (m/v), de vriendschappen en de lange, veelzijdige loopbaan van Jeanne Bieruma Oosting. Haar correspondenties met kunstenaarsvrienden als Ida Gerhardt, Charlotte van Pallandt en Adriaan Roland Holst, en de intieme brieven van haar ouders waren een goudmijn voor de auteur.
Over de sprekers
Jolande Withuis is schrijfster en sociologe. Ze kreeg de NWO Eurekaprijs voor haar boek over de verwerking van de concentratiekampen, Na het kamp (2005). Haar portret van verzetsman Pim Boellaard, Wees manlijk, zijt sterk (2008), werd bekroond met zowel Libris Geschiedenis Prijs als de Biografieprijs. Ook haar boeken Juliana (2016) en het autobiografische Raadselvader (2018) werden lovend ontvangen en groeiden uit tot bestsellers. In 2018 hield Withuis de Huizingalezing, waarin ze stelling nam tegen identiteitspolitiek.
Elma Drayer is als columnist en recensent verbonden aan de Volkskrant. Eerder werkte ze bij Trouw en Vrij Nederland en was ze medebezorger van het Verzameld werk van Karel van het Reve. In 2010 verscheen haar boek Verwende prinsesjes. Portret van de Nederlandse vrouw, in 2019 gevolgd door Witte schuld. Over identiteitspolitiek, waarvoor ze de PrinsjesBoekenprijs ontving. In 2018 bezorgde ze Deze ontspoorde wereld. Het oorlogsdagboek van Paula Bermann. Een biografie over vertaler en uitgever Alice van Nahuys (1894-1967) is in voorbereiding.
Mariska Kortie is acquirerend redacteur non-fictie bij De Bezige Bij.