Psychische (on)gezondheid in het publieke debat

Het lijden verleerd?

De afgelopen jaren halen psychiaters, psychologen en filosofen regelmatig de krant met ferme uitspraken over de mentale weerbaarheid van de gemiddelde burger. Volgens hen zouden we geen onderscheid meer kunnen maken tussen lijden dat bij het leven hoort en ‘echte’ psychische stoornissen. Hoe terecht is die kritiek? En wat doet dat met mensen die worstelen met hun psychische kwetsbaarheid? Naar aanleiding van haar nieuwe boek Mijn bange ik gaat Regine Dugardyn in gesprek.    

In Mijn bange ik onderzoekt Dugardyn wat het publieke debat over psychische stoornissen doet met haar, als patiënt en als filosoof. Steeds vaker stellen psychiaters, psychologen en filosofen dat we tegenwoordig streven naar onhaalbare geluksidealen, ingegeven door het neoliberale consumentisme. Als gevolg zijn we ‘het lijden verleerd’. Maar wanneer hoort menselijk lijden nog bij het leven en wie bepaalt dat? Is een diagnose uit de DSM zo onzinnig als sommige critici beweren? Slikken we en masse antidepressiva omdat we geen tegenslag meer zouden verdragen? Gaan we inderdaad in therapie in de overtuiging dat het leven maakbaar is? En ook: wat doet deze cultuurkritiek met de mensen die het betreft? Zou het kunnen zijn dat het taboe op psychische stoornissen nieuw leven wordt ingeblazen? 

Over de sprekers 

Regine Dugardyn studeerde filosofie en was achtereenvolgens journalist, redacteur en uitgever. Tegenwoordig runt ze haar eigen bedrijf Socrates & co. Eerder publiceerde ze de bundel Waarom ik van Simone de Beauvoir houd. Eind maart verschijnt haar boek Mijn bange ik. Hardop denken over angst en ander psychisch ongemak.  

Marte Kaan is schrijver en psychotherapeut. Ze werkt bij het NPI, een instelling voor mensen met een persoonlijkheidsstoornis, en heeft een eigen praktijk. Ze schreef een aantal boeken: Lang leve de liefde, Wij houden alleen van onszelf en het essay Onderbuik. Haar fictiedebuut Saboteur (2014) werd genomineerd voor de J.M.A. Biesheuvelprijs en de ANV Debutantenprijs. In 2021 verscheen de essaybundel Moeder Natuur (longlist Hypatia-prijs). Momenteel werkt ze aan een essaybundel over zelf-ander differentiatie.

Nadia de Vries is schrijver en cultuurwetenschapper. In het Nederlands schreef ze de boeken Overgave op commando (2025), De bakvis (2022) en Kleinzeer (2019). In het Engels schreef ze de poëziebundels Know Thy Audience (2023), I Failed to Swoon (2021) en Dark Hour (2018).

Marjan Slob (moderator) is zelfstandig schrijver en spreker en de huidige Denker des Vaderlands. Zij publiceert in tal van nationale media, zoals Filosofie Magazine, de Volkskrant en De Correspondent. Daarnaast schrijft zij prijswinnend vrij werk, zoals Hersenbeest: filosoferen over het brein en de menselijke geest (2017), De lege hemel: over eenzaamheid (2020) en Door de bomen het huis (2022). In 2004 maakte zij voor het Rathenau Instituut het boek Een ander ik: technologisch ingrijpen in de persoonlijkheid. 

Gerelateerde programma’s
04 11 25
Towards a common approach to Europe’s colonial past
European Integration and Co-Imperialism

Until recently, the former imperial nation states of Europe often regarded themselves as historically homogeneous nation states with a colonial past that was separate from their European continental history. Recent research shows that the European integration process was closely intertwined with modern imperialism and decolonization. Tonight, our speakers will discuss these new developments in historiography.  

Datum
Dinsdag 4 nov 2025 20:00 uur
Locatie
SPUI25
25 09 25
Toegang tot het recht begint aan de rechtenfaculteiten

Als er geen advocaten meer zijn die burgers bij de rechter of tegen de overheid bijstaan, bestaat onze democratische rechtsstaat alleen nog op papier. Die situatie lijkt meer en meer reëel te worden, doordat er steeds minder sociaal advocaten zijn. Dit terwijl bijna 40% van de bevolking van hun rechtsbijstand afhankelijk is. Is het aan universiteiten om te bevorderen dat rechtenstudenten gaan werken als sociaal advocaat?

Datum
Donderdag 25 sep 2025 17:00 uur
Locatie
SPUI25
11 09 25
Een fotografisch project over schaamte, identiteit en herinnering
Es gibt keine Sahne es gibt Krieg

In haar nieuwe project onderzoekt fotograaf Annaleen Louwes de erfenis van haar Duitse moeder, gevormd door de nasleep van de Tweede Wereldoorlog. Via beeld, audio en archiefmateriaal vervaagt de grens tussen herinnering en werkelijkheid. Hoe werkt collectieve schaamte door in een volgende generatie? Tijdens dit programma wordt die vraag in verschillende gesproken en muzikale bijdragen verder verkend.  

Datum
Donderdag 11 sep 2025 20:00 uur
Locatie
SPUI25